- ἐρείπω
- ἐρείπω, ipf. ἔρειπε, aor. 2 ἤριπε, ἔριπε, subj. ἐρίπῃσι, part. -ών, -οῦσα, pass. plup. ἐρέριπτο: act. (exc. aor. 2), throw down, overthrow; τεῖχος, ἐπάλξεις, Μ 2, Il. 15.356, 361; pass., Il. 14.15; intr., aor. 2, fall down, tumble, Il. 5.47, , Od. 22.296; ἔστη γνὺξ ἐριπών, held himself up, ‘sinking on his knee,’ Il. 5.309.
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό). 2010.